لوپوس بیماری صعب العلاج for Dummies
اگر در بافت های داخلی قلب و یا ریه ها، مایعی جمع شده باشد، ممکن است لازم باشد که با استفاده از سوزن و سرنگ، خالی شود. به ندرت برخی افراد مبتلا به لوپوس دچار نارسایی کلیه می شوند که ممکن است به دیالیز یا پیوند کلیه نیاز داشته باشند.کم کردن آسیب به اندام ها و مفاصل یا پیشگیری از این صدمات؛
فردی که در خانواده او سابقه ابتلا به لوپوس وجود نداشته است؛ اما بیماری های خود ایمنی دیگر در خانواده او وجود داشته، هم ممکن است مبتلا شود.
برخی از افراد مبتلا به لوپوس فقط این علائم را تجربه می کنند، در حالی که این علائم هنوز هم می توانند تاثیر زیادی را در زندگی روزمره فرد داشته باشند. علائم دیگر لوپوس که خیلی شایع هستند عبارتند از: تب
با وجود این، در موارد بسیار کمیاب، کودک متولد شده از خانم مبتلا به لوپوس، به نوعی لوپوس مبتلاست که به آن «لوپوس نوزادی» گفته می شود.
این اتفاق باعث بروز التهاب میشود. التهاب ناشی از بیماری لوپوس میتواند بر بسیاری از بخشهای بدن مانند مفاصل، پوست، کلیهها، سلولهای خونی، مغز، قلب و ریه تأثیر بگذارد.
به تنهایی یا با پمادهای استروئیدی برای بثورات پوستی استفاده شود.
مشکلات مربوط به خون مانند کم خونی در کودکان مبتلا به لوپوس شایع تر است. برخی افراد مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر لخته شدن خون در رگ ها و یا در شریان ها قرار دارند. این مشکل معمولا توسط آنتی بادی های ضد فسفولیپید ایجاد می شود. بعضی از این آنتی بادی ها می توانند بر روی بارداری نیز تاثیر بگذارند و باعث افزایش خطر سقط جنین (سندرم آنتی فسفولیپید) می شوند. مغز و سیستم عصبی
حتی اگر استرس بر روی شرایط شما تاثیری نداشته باشد، اما استرس هیجانی میتواند باعث بدتر شدن آن شود. یاد بگیرید که چگونه هر گونه استرس را در زندگی خود مدیریت کنید. می توانید از تکنیک های تمدد اعصاب مانند مدیتیشن استفاده کنید و یا با خانواده و دوستان خود صحبت کنید. از گروه های پشتیبانی نیز می توانید بهره ببرید.
دوزهای بالای استروئیدها مانند متیل پردنیزولون اغلب برای کنترل بیماریهای جدی استفاده می شوند که کلیهها و بیماری لوپوس تبادل نظر مغز را درگیر میکنند.
بیماری لوپوس پوستی با علائم متفاوتی خود را نشان میدهد. در بسیاری مواقع علائم این بیماری در دو فرد مشابه نیست.
پردنیزون و سایر انواع کورتیکواستروئیدها میتوانند با التهاب لوپوس مقابله کنند.
اگر لوپوس دارید باید از قرص های پیشگیری از بارداری استفاده کنید که حاوی هورمون پروژسترون و مقدار کمی هورمون استروژن است و یا می توانید از روشهای فیزیکی جلوگیری کننده از بارداری مانند کاندوم استفاده کنید. این کار به این دلیل است که هورمون استروژن به احتمال زیاد باعث تشدید بیماری میشود. اگر تحت درمان با داروهای استروئیدی هستید، باید از داروهای ضد بارداری مدروکسی پروژسترون استات که به صورت تزریقی تجویز می شود، اجتناب کنید.
به نحوی که بی حوصله بودن امکان انجام کارهای روزمره را از او میگیرد.